Zo spreekt de liefde tot de geliefde: Mijn hart trilt van de taal der vervoe­ring. Boven mensen uit draagt gij uw schoon­heid. Beto­ve­ring legt zij op uw lippen. Zo heeft God u geze­gend voor immer. (Naar een woord van de Psal­mist 45,2-3.)
Zo spreekt de brui­degom tot zijn bruid: Sta op mijn liefste, kom toch mijn schoonste. Laat mij je gezicht zien. Laat mij je stem horen. Je stem is zo mooi, je gezicht zo lieftallig.

Zo mijmert de bruid: Mijn lief is van mij. Ik ben van hem. Sterk mij met drui­ven­koeken. Verkwik mij met kwee­peren. Ik ben ziek van liefde.
Aanha­lingen uit het Hoog­lied (2,13-14 & 2,5.16) in de boekerij die de Bijbel heet, waar­om­trent hier in de Noor­der­kerk elke week gesproken wordt -- door u, bruids­paar, gekozen tot trouw­lo­catie, niet een bede­huis buiten gebruik, maar als kerk in gebruik.

I

Dier­baar bruids­paar, wat opgaat voor elke lief­des­be­le­ving, gaat stellig op voor de lief­des­band in het huwe­lijk. -- Man en vrouw schiep Hij hen. Naar Gods beeld en gelij­kenis. En Hij zag dat het heel goed was. Zo het boek Genesis (1,27.31; 2.18,22-23.27): Het is niet goed dat de mens alleen blijft. En Hij schiep de vrouw uit de zijde van de mens, opdat zij dicht bij zijn hart zou zijn; want de ware verbin­tenis komt uit het hart. 'Einde­lijk been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees.' Man en vrouw zijn zij, voor elkaar bestemd, op elkaar betrokken, in gelijk­waar­dig­heid maar ook in eigen­heid en zo het leven in elkan­ders vrucht­baar­heid door­ge­vend in hun kinderen. Beiden volgen hun eigen bestem­ming in aanvul­ling op elkaar.
Wij bena­drukken in deze tijd bij voor­keur hetgeen hetzelfde is bij man en vrouw. Maar waarom niet ook het oog richten op de verschei­den­heid van man en vrouw in gelijk­waar­dig­heid. Niet de man is het beeld voor de vrouw. De vrouw is het beeld voor de vrouw, zoals de man het beeld is voor de man. Beiden geschapen naar Gods oerbeeld, niet als een unie­wezen maar als twee geslachten.
Want voor de Heer geldt dat noch de vrouw iets is zonder de man noch de man zonder de vrouw. Zoals de vrouw uit de man is, zo is de man door de vrouw. En alles is uit God. Wijs­heid van Paulus van Tarsus (1 Kor 11,11-12).

II

Brui­degom Thierry had mij in 2007 uitge­no­digd te spreken voor de lees­club 'Wilfried' in de Oudemanhuispoort.
Hoe droom ik mij Europa? Dat was het door mij aange­dragen onder­werp: Europa als idee op grond van haar wortels:
'De grens tussen Europa en Azië is geen berg­keten maar het rijke weefsel van de westerse cultuur dat vele strengen kent -- het Joodse geloof in God, de Chris­te­lijke bood­schap van genade en verlos­sing, de Griekse voor­keur voor waar­heid, schoon­heid en goed­heid, de Romeinse vinding­rijk­heid in rechtspraak.'
Na afloop, Thierry, liepen wij samen op en namen afscheid op de hoek van de Leid­se­gracht en de Prin­sen­gracht en toen was inmid­dels een vriend­schap geboren, bleek later.
Herin­ne­ringen van dank bewaar ik eraan dat jij in een oude rode auto­mo­biel mij meer keren in de vroegte van de ochtend bent komen ophalen om mij naar Schiphol te brengen voor de vlucht naar Rome.
Hier in de Noor­der­kerk breng ik tevens in ons geheugen terug dat je soms met vrienden naar de kathe­draal van Utrecht bent gekomen om de Grego­ri­aans gezongen Hoogmis mee te maken waar een gedach­ten­wis­se­ling nadien niet uitbleef.
Van de zomer drie jaar geleden belde je liep in je eigen spon­ta­ne­ï­teit plot­se­ling op vanuit een restau­rant in mijn Amster­damse straat met de vraag mij bij jou en je vriendin te voegen om me aan haar als je aanstaande verloofde voor te stellen.
En zo gebeurde het. En zo leerden wij, bruid Davide, elkaar kennen -- Davide, de foto­grafe die in haar werk de schoon­heid gestalte tracht te geven en geeft.
En toen kwam deze afge­lopen zomer -- met jullie reis naar het Itali­aanse schier­ei­land, waar jullie ook de Eeuwige Stad aandeden en wij elkaar gedrieën aan tafel ontmoetten en vele nach­te­lijke uren hebben gesproken op het dakterras van het toen wegens de hitte nage­noeg verlaten pries­ter­huis waar ik in Rome woon. Waar­over? Over het huwe­lijk, over onder­linge trouw, over het geschenk van kinderen.

III

Brui­degom en bruid, weest vrucht­baar en wordt talrijk in weder­zijdse verant­woor­de­lijk­heid (Gn 1,28). Weest geze­gend in uw kinderen en klein­kin­deren, ontvangt troost van uw vrienden en leeft in vrede met allen. Houdt uw deur open voor alwie arm en bedroefd is en om uw hulp, bijstand en bescher­ming vraagt.

De liefde is altijd groter dan woorden uitdrukken. Daarom is het in de schep­ping gegeven dat de ene taal de andere aanvult. Zo zijn de ogen de vensters van de ziel die vernemen wat lippen niet uitspreken. Zo is een stre­lend gebaar een ode van tedere ontferming.
De liefde verliest nooit haar gezicht en in haar aanschijn kan nooit iemand zijn gezicht verliezen. Vandaar dat zij vertrouwen geeft -- die menta­li­teit van over­gave die in weerwil van onge­wis­heid en onvoor­spel­baar­heid koes­te­ring en gebor­gen­heid biedt. Vandaar dat de liefde trouw bewijst -- die loya­li­teit die eigen­heden en tekorten van de ander aanvaardt als deel van de totale persoon.
De liefde maakt vrolijk en vrij, paart zich aan dienst­baar­heid en geduld en geeft rust ook in dagen van beroe­ring en tegenspoed.
Hoe meer de onrust wordt verbannen, des te groter is de liefde, leert Augus­tinus van Hippo, die tevens zegt: Naar­mate de liefde in u groeit, groeit ook de schoon­heid; want de liefde is de schoon­heid van de ziel.
De liefde in de meest diepe zin maakt weerloos.
Weest weer­loos voor elkaar, Davide en Thierry. Samen zult u weer­baar zijn.
Verliest u in elkaar. Samen zult u winnen. Dit is het geheim van de liefde.

(Met deels gepa­ra­fra­seerde citaten uit: A.B., 'Ik droom mij Europa'/'Wandelen met de Heer'/'Drinken van de beker'.)
Na ampele over­we­ging en in overleg met mijn bisschop heb ik moeten besluiten zowel van mijn toespraak als van mijn aanwe­zig­heid bij het huwe­lijk van Thierry en Davide af te zien.
Zou ik wel komen, dan zal dat in de open­baar­heid uitge­legd worden als mate van instem­ming met de radi­cale, poli­tieke stand­punten van de brui­degom die ik niet deel. Ik zou mij zelf en wat belang­rijker is de katho­lieke Kerk in opspraak brengen. Alles­zins moet ik voor­komen dat de Kerk op enigerlei wijze zou worden geïnstrumentaliseerd.

Antoine Bodar
Amsterdam 22 XI 2021